Fotoğraf: Hakan Öge (Bergama)Fotoğraf filmlerinin genel duyarlık derecesi veya fotoğrafik deyimle hızı, emülsiyon içinde bulunan gümüş tuzları kristallerinin şekil ve karakteristikleri ile yakından ilgilidir. Küçük ve düzgün kristaller daha düşük hızlı, buna karşılık daha büyük ve düzensiz yapılı kristaller yüksek hızlı emülsiyonları oluştururlar.
Emülsiyonların özellikleri ne olursa olsun öyle bir an gelir ki kristal boyu belirli bir boyuta eriştikten sonra önce kararma durur ve sonra yavaşlamaya başlar. Yani hız düşmeye başlar ki fotoğrafçılıkta bu olaya solarma denilir.
Emülsiyonların duyarlılığının ölçülmesine sanzitometri denir ve fotoğrafçılıkta çok önemlidir. Çünkü her türlü fotoğraf çekiminin esasını oluşturur. Sanzitometri, artan ışık karşısında emülsiyonların kararışını grafikle gösterirken aynı zamanda emülsiyonun kontrast derecesi bakımından da özelliğini belirtir. Işığa karşı duyarlı emülsiyonlar ışık yoğunluğunun eşit bir şekilde artması halinde düzenli bir şekilde kararmazlar. Bu kararmanın miktarı çeşitli emülsiyonlarda değişiktir. Bu kararmalar emülsiyon kontrastının yumuşak mı, normal mi yoksa sert mi olduğunu belirtirler.
Film ambalaj kutuları üzerinde, filmlerin niteliklerini bildiren (Renkli Negatif, Renkli Reversal, Gün Işığı Tipi, Tungsten Işığı Tipi, Pankromatik veya Ortokromatik gibi ) yazılardan başka emülsiyonların ASA ve DIN cinsinden hızları da yazılır. Emülsiyonların hız ölçüsü için biri aritmetik yöntem (ASA) diğeri logaritmik yöntem (DIN) olmak üzere iki sistem kullanılmıştır. Bu iki sistemin dayandığı ilkeler birbirlerinden ayrımlı olduğundan bir sistemle ifade edilen hıza, diğer sistemde uygun hız en yaklaşık değerleriyle ifade edilir. Ve günümüzde film hızları için en yaygın şekilde ASA (American Standart Association) ve DIN (Deutche Industrie Normen) kullanılmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder